Η διάρκεια της μίσθωσης είναι το καθοριστικό κριτήριο για την ταξινόμηση της ως βραχυχρόνιας ή μακροχρόνιας, σύμφωνα με τις νέες οδηγίες της ΑΑΔΕ. Οι μισθώσεις που διαρκούν έως 59 ημέρες θεωρούνται βραχυχρόνιες, ενώ οι διάρκειας 60 ημερών και άνω χαρακτηρίζονται μακροχρόνιες και υπάγονται σε διαφορετική φορολογική κατηγορίες.
Επιπλέον, η παροχή υπηρεσιών επηρεάζει την κατηγοριοποίηση του ακινήτου. Για να παραμείνει ένα ακίνητο σε καθεστώς βραχυχρόνιας μίσθωσης, δεν πρέπει να προσφέρονται πρόσθετες υπηρεσίες πέρα από τα κλινοσκεπάσματα. Αν προσφέρονται υπηρεσίες όπως καθαριότητα ή γεύματα, το ακίνητο κατατάσσεται ως τουριστικό κατάλυμα, με αποτέλεσμα την υποχρέωση έναρξης επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Επιπλέον, οι ιδιοκτήτες που εκμισθώνουν ακίνητα βραχυχρόνια πρέπει να εγγραφούν στο Μητρώο Ακινήτων Βραχυχρόνιας Διαμονής της ΑΑΔΕ και να τηρούν τις προβλεπόμενες φορολογικές υποχρεώσεις. Ειδικά για περισσότερα από δύο ακίνητα, το εισόδημα φορολογείται ως επιχειρηματική δραστηριότητα και μπορεί να επιβληθεί ΦΠΑ.
Τέλος, η ευθύνη για την καταχώρηση και σωστή διαχείριση των ακινήτων βραχυχρόνιας μίσθωσης ανήκει στον διαχειριστή, ο οποίος μπορεί να είναι ο ίδιος ο ιδιοκτήτης ή τρίτο πρόσωπο εξουσιοδοτημένο από τον ιδιοκτήτη.